Ocalić od zapomnienia

Ocalić od zapomnienia

Markowi Grechucie

świat w obłokach
w nim przedstawienie
wiecznie trwa…

lecz kto dziś jeszcze
chłonie i czuje
te fortepiany i mandoliny
te przedstawienia niemożliwe
te naiwne tanga niezrozumiałe

ty
ja
i kto jeszcze
a może wystarczy
że tylko
ty i ja…

że pamiętamy jarzębinowe sny
te usta milczą dusza śpiewa
i nie od razu miła
nie od razu

że tylko ty i ja
umiemy liczyć jeszcze gwiazdy
i chlebowe spory
i płyniemy jak pochodnie
zachwując od niepamięci nasz świat

i czekamy
niewinnie i łagodnie
zapatrzeni w tańcu
siebie niewiadomi

i dzikie wino też…

4.06.06